بررسی اثر مقایسه ای زهر زنبور عسل وآسپیرین بر میزان فروکته شدن هموگلوبین انسانی

اهداف: فروکته شدن باعث ایجاد تغییرات ساختاری در پروتئین ها می شود که در نهایت عملکرد پروتئین ها را تغییر داده یا از بین می برد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر ضدفروکته کنندگی زهر زنبور عسل و مقایسه آن با آسپیرین بود. روشها: هموگلوبین از افراد سالم و غیرسیگاری استخراج و با استفاده از طیف سنج مرئی- ماورای بنفش تعیین غلظت شد. از آلبومین سرم گاوی به عنوان پروتئین استاندارد، استفاده شد. به منظور ارزیابی اثر زهر زنبور عسل و آسپیرین، هموگلوبین در حضور این دو ماده نیز فروکته شد. به منظور مطالعه میزان آزاد سازی گروه هِم از پروتئین و تغییرات باند سورت هموگلوبین از روش طیف سنجی مرئی- ماورای بنفش استفاده شد. میزان آمین های آزاد موجود در هموگلوبین طی فروکته شدن در حضور آسپیرین و زهر زنبور عسل با استفاده از روش تغییرات در نشر فلوئورسانس فلورسکامین اندازه گیری شد. برای بررسی تغییرات ساختاری پروتئین هموگلوبین فروکته شده از اسپکتروپلاریمتر و روش طیف سنجی دورنگ نمایی حلقوی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار instat 3 و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: انکوبه کردن هموگلوبین در حضور فروکتوز باعث کاهش میزان جذب باند سورت هموگلوبین فروکته نسبت به هموگلوبین کنترل شد. میزان آمین آزاد در حضور زهر زنبور عسل در غلظت های 20 و 40میکروگرم در میلی لیتر تفاوت معنی داری با میزان آمین آزاد در حضور آسپیرین نداشت. زهر زنبور عسل در روندی وابسته به غلظت مانع از تغییر در ساختار دوم هموگلوبین طی فروکته شدن شد. نتیجه گیری: زهر زنبور اثر تقریباً مشابهی با آسپیرین در مهار فرآیند فروکته شدن هموگلوبین دارد.